Life from Day Zero

De laatste jaren is er een trend gaande in de online community: minimalisme. Het wordt gezien als een lifestyle, maar veel mensen pikken er stukjes en beetjes uit, zodat ze hun leven wat simpeler kunnen maken en meer rust kunnen ervaren. Zelf ben ik super geïnteresseerd in minimalisme. Ik lees er veel blogs over en kijk tientallen video's op Youtube over het onderwerp. Ik zou mezelf geen 'echte' minimalist noemen, maar aan de andere kant, er zijn vele vormen en gradaties. Van een alleen maar wit met zwarte inrichting, een capsule wardrobe en het tellen van al je bezittingen tot 'gewoon' minder spullen kopen en je leven simpel houden; het kan allemaal. Omdat ik al sinds ik op mezelf woon moeite heb met het ordelijk en schoon houden van mijn huis, ben ik altijd al op zoek geweest naar manieren om dit goed onder de knie te krijgen. Ooit begon ik met Flylady , een Amerikaanse vrouw die een hele strategie heeft met schema's om je huis spic en span te kr

In mijn eerste studentenhuis woonde een meid naast mij, waar ik het goed mee kon vinden. Ik was psychologiestudente, zij zat op de Hogeschool voor de Kunsten en was al druk bezig voor meerdere opdrachtgevers. Inmiddels is ze een succesvolle kunstenares . Anyway, tijdens de avonden dat ik alleen op mijn kamer zat, kwam ze regelmatig langs om te kletsen, of klopte ik even bij haar aan voor een praatje. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ze Ally McBeal keek en ik vroeg of ik ook een keer mee mocht kijken. Sindsdien werd het bijna een soort ritueel: Ally McBeal kijken met een grote beker thee. Ik was er heel blij mee! Het was super gezellig en ik had een nieuwe coole serie ontdekt. Tenminste, nieuw is hij niet. De serie draaide van 1997-2002 (ik keek hem toen in 2006) en als ik de afleveringen nu terug kijk, zie je gewoon hoe verouderd de mode is en hoe slecht de beeldkwaliteit. Zo anders dan de series van nu! Maar dat vind ik eigenlijk juist leuk. Voor de mensen die ni

Even een kort berichtje vandaag. Ik vertrek zo voor een heidag/werkuitje en daarna ga ik door naar een salsa feestje in de stad. Misschien vertel ik daar morgen wel meer over.. Wat ik even met jullie wil delen is mijn liefde voor het Youtube kanaal Yoga with Adriene . Het aantal keren dat ik een echte yogales heb bezocht, met een docent voor mijn neus, mat aan mat met andere 'yogi' zijn op twee, of misschien drie handen te tellen. De meeste yoga technieken heb ik denk ik geleerd van Adriene. Echt, als je ook maar een beetje interesse in yoga hebt, bezoek haar kanaal. Ze is super relaxed, grappig en eigenlijk ook down to earth. Ze houdt yoga simpel en haar motto is 'Find what feels good'. Dus je hoeft je niet in ingewikkelde krakeling vormen te persen (alhoewel ze ook tutorials heeft voor ingewikkeldere poses), maar het gaat om echt even in het moment zijn, focussen op je ademhaling en dat vermengen met aandacht voor je lichaam. Alhoewel dat voor veel mensen al t

Afgelopen woensdag kreeg ik een boek te leen van een vriendin. Nu twee dagen later heb ik het verslonden. 'Een jaar offline' door Bram van Montfoort. Het boek stamt uit 2013 (want dat kan snel gaan in de online wereld), maar is nog heel actueel. Een student journalistiek besluit een jaar lang offline te gaan: geen internet en geen mobiele telefoon. Radicaal en met duidelijke regels. Zelf geen gebruik maken van internet en mobiel en ook niet anderen opdracht geven het voor je te gebruiken. Ik vond het super interessant om over zijn project te lezen. Vooral omdat ik me erg herken in zijn dilemma's en misschien ook internetverslaving. Het gekke is, dat het helemaal niet zo raar is om offline te leven. Er zijn nog genoeg Nederlanders die niet eens over een computer beschikken, laat staan over internet. Zelfs 2,5 miljoen mensen zijn laaggeletterd en kunnen daardoor vaak moeilijk met computers overweg en 250.000 mensen zijn analfabeet ( bron ). Maar goed, ik behoor natuu

Voor de tweede dag op rij ging ik vandaag naar de bioscoop. Weer Springhaver, dit keer alleen. Wat houdt me tegen? Ik heb een vrije dag, geen afspraken gepland, een Cinevillepas, alle ingrediënten zijn aanwezig. Volgens mij is dit al zeker de derde keer dat ik alleen naar de bios ga, en dat bevalt me goed. Ik was trouwens in het begin helemaal alleen, maar daarna kwamen er nog twee mensen in hun uppie de bios in. Zo vreemd is het tegenwoordig niet om dit soort dingen alleen te doen. Sterker nog; het lijkt wel een rage te worden. Menig vriendin heeft het erover: "Ik ben dit weekend alleen in een café koffie gaan drinken", "Voor we samen gaan eten, ga ik vast alleen in het restaurant zitten. Ja, wel met een boek hoor", "Ik heb een vakantie geboekt naar Tenerife, alleen." Allemaal voorbeelden van dames die ook plezier willen hebben, zonder genoodzaakt te zijn gezelschap op te trommelen. In het begin is het ongemakkelijk, maar daarna voelt het als e

Een uur geleden zat ik nog in de bioscoop, bij theater Springhaver in Utrecht. Samen met een vriendin keek ik naar de film Captain Fantastic . Beide hebben we een Cinevillepas aangeschaft, waardoor we 'gratis' naar de film kunnen in het filmhuis. Ja, ik weet het. Ik heb ook al de museumkaart , waarom nog zo'n pas? Nou, kijk naar buiten. Wil je nog beter weer om een filmpje te pakken? Ik weet zeker dat ik er veel gebruik van ga maken. Bovendien kunnen we én vaker samen gaan, omdat we allebei zo'n pas hebben, én ik kan vaker in mijn uppie naar de bios. Dat is echt iets wat ik iedereen kan aanraden. Daar heb ik het nog wel een andere keer over. Maar goed, we gingen dus naar Captain Fantastic. Ik had eerst al een beschrijving gelezen over de film en het leek me een goed plot. Een vader (Viggo Mortensen) voedt zijn 6 kinderen op in de natuur, buiten de maatschappij. Natuurlijk stuiten ze op problemen, maar ik ga niet verklappen wat er verder gebeurt. Helaas was

Zoals ik eerder al zei, was ik van plan om mijn vakantie te vullen met activiteiten waar ik normaal gesproken niet zo vaak aan toe kom, of met nieuwe dingen, die ik nog niet echt vaak gedaan heb. Zoals naar het museum gaan. Eigenlijk kocht ik de museumkaart per toeval. Ik wilde een leuk dagje weg met mijn vriend en we besloten om Kasteel de Haar  te bezoeken. Echt een geweldig mooi kasteel met enorme tuinen, een hertenkamp en picknickvelden. Zeker een bezoek waard! Althans, de entreeprijs is niet echt zacht te noemen. Voor 16 euro krijg je toegang tot het kasteel en alles wat daar omheen ligt.  Eenmaal bij de kassa besloot ik dus om dan maar meteen de museumkaart (ik dacht altijd dat hij museumjaarkaart heette..) te kopen. Als ik nog een stuk of 3 van die kastelen bezoek, heb ik het er al uit. De kaart kost 60 euro en omdat hij een jaar geldig is, en je echt álle musea van Nederland zo binnen mag lopen, vind ik dit prijsje des te zachter.  Ook is het een extra

Steeds vaker hoor ik mensen om mij heen die dezelfde keus hebben gemaakt als ik. Geen tv-abonnement meer. Inmiddels heb ik denk ik al 2 jaar geen 'normale' tv gekeken en voordat ik de kabel had opgezegd, zette ik de tv ook amper aan. Ik laat je weten waarom ik hiervoor heb gekozen en welke voordelen ik ervaar. - Er zijn weinig tv programma's die echt leuk zijn. Natuurlijk heeft ieder zo zijn eigen voorkeur, maar eigenlijk waren de enige drie programma's waar ik de tv voor aan zette 'Wie is de Mol', 'Boer zoekt Vrouw' en 'Expeditie Robinson'. Laat ik deze programma's ook gewoon online terug kunnen kijken. Problem solved. - Je gaat niet meer doelloos zappen. Als je toch de mogelijkheid hebt, en je hebt even niks zinnigs te doen, dan is de verleiding wat groter om de tv aan te zetten en te blijven hangen bij een of ander nietszeggend programma, waarbij je na een kwartier denkt: "Waarom zit ik dit ook alweer te kijken?" - Een

Ik kwam net tot de realisatie dat ik sinds gisterenmiddag niet meer echt buiten ben geweest. Het is weekend, zaterdagavond. De hele dag heb ik me binnen begeven. Opruimen, boek lezen, Youtube en Mad Men kijken terwijl ik geniet van mijn Indiaas eten wat een jongen op een brommer heeft gebracht. Cocoonen noemen ze dat geloof ik. Het is niet eens winter. Al riep het weer me ook niet echt naar buiten, de Nederlandse zomers kunnen nogal regenachtig zijn. Omdat ik weet dat ik morgen weer op pad ga, en zelfs een wandeling ga maken in de natuur met twee van mijn beste vriendinnen, is het niet erg dat ik zolang binnen blijf. En bovendien heb ik aan niemand anders verantwoording af te leggen. Maar over pakweg een maand heb ik waarschijnlijk 4 weken lang vrij. Vakantie. En ik ga niet eens op vakantie. Zeeën van tijd ga ik hebben. Ik ben altijd de persoon die zegt dat ze zich nooit verveelt en helemaal niet bang is om met pensioen te gaan later, want ik weet wel raad met al die vrije tijd

10 redenen waarom ik van de zomer hou 1. Lekker buiten zitten in de tuin tot 's avonds laat 2. Iedereen is lekker vrolijk 3. Zoveel mooie luchten en zonsondergangen 4. Picknicken in het park 5. Eindelijk weer jurkjes aan met blote benen 6. Veel ijsjes eten 7. Na het werk nog lekker de zon in 8. Terrasjesweer! 9. Het is rustig op de weg 10. Buiten salsa dansen

Gisteren was ik voor het eerst op een bachata feest. Voor de mensen die niet weten wat bachata is, dit is een dansvorm, met partner, die zijn oorsprong vindt in de Dominicaanse Republiek. Het is een vrij sensuele dans en de muziek waar je op danst geeft echt dat tropische vakantiegevoel! Zoek even op youtube, mocht je willen zien hoe het eraan toe gaat. De mensen die mij een beetje kennen, weten wel hoe gek ik ben op bachata. En thuis wordt mijn vriend inmiddels gek van de nummers die ik onafgebroken draai. Ik heb me geabonneerd om zo'n 7 Spotify playlists van bachata en elke keer als ik in de badkamer ben, sluit ik mijn mobiel aan op de speakers, waardoor ik al dansend schoon word. Ik word er gewoon zo blij van! Maar gisteren was ik dus op een feestje in Goirle, of all places. Met een vriendin reed ik vanuit Utrecht een uurtje richting het zuiden en net onder Tilburg was dan de bestemming. Eén van mijn doelen voor mijn 30e is ook om vaker naar feestjes buiten Utrecht te