Life from Day Zero

In mijn eerste studentenhuis woonde een meid naast mij, waar ik het goed mee kon vinden. Ik was psychologiestudente, zij zat op de Hogeschool voor de Kunsten en was al druk bezig voor meerdere opdrachtgevers. Inmiddels is ze een succesvolle kunstenares . Anyway, tijdens de avonden dat ik alleen op mijn kamer zat, kwam ze regelmatig langs om te kletsen, of klopte ik even bij haar aan voor een praatje. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ze Ally McBeal keek en ik vroeg of ik ook een keer mee mocht kijken. Sindsdien werd het bijna een soort ritueel: Ally McBeal kijken met een grote beker thee. Ik was er heel blij mee! Het was super gezellig en ik had een nieuwe coole serie ontdekt. Tenminste, nieuw is hij niet. De serie draaide van 1997-2002 (ik keek hem toen in 2006) en als ik de afleveringen nu terug kijk, zie je gewoon hoe verouderd de mode is en hoe slecht de beeldkwaliteit. Zo anders dan de series van nu! Maar dat vind ik eigenlijk juist leuk. Voor de mensen die ni...

Even een kort berichtje vandaag. Ik vertrek zo voor een heidag/werkuitje en daarna ga ik door naar een salsa feestje in de stad. Misschien vertel ik daar morgen wel meer over.. Wat ik even met jullie wil delen is mijn liefde voor het Youtube kanaal Yoga with Adriene . Het aantal keren dat ik een echte yogales heb bezocht, met een docent voor mijn neus, mat aan mat met andere 'yogi' zijn op twee, of misschien drie handen te tellen. De meeste yoga technieken heb ik denk ik geleerd van Adriene. Echt, als je ook maar een beetje interesse in yoga hebt, bezoek haar kanaal. Ze is super relaxed, grappig en eigenlijk ook down to earth. Ze houdt yoga simpel en haar motto is 'Find what feels good'. Dus je hoeft je niet in ingewikkelde krakeling vormen te persen (alhoewel ze ook tutorials heeft voor ingewikkeldere poses), maar het gaat om echt even in het moment zijn, focussen op je ademhaling en dat vermengen met aandacht voor je lichaam. Alhoewel dat voor veel mensen al t...

Afgelopen woensdag kreeg ik een boek te leen van een vriendin. Nu twee dagen later heb ik het verslonden. 'Een jaar offline' door Bram van Montfoort. Het boek stamt uit 2013 (want dat kan snel gaan in de online wereld), maar is nog heel actueel. Een student journalistiek besluit een jaar lang offline te gaan: geen internet en geen mobiele telefoon. Radicaal en met duidelijke regels. Zelf geen gebruik maken van internet en mobiel en ook niet anderen opdracht geven het voor je te gebruiken. Ik vond het super interessant om over zijn project te lezen. Vooral omdat ik me erg herken in zijn dilemma's en misschien ook internetverslaving. Het gekke is, dat het helemaal niet zo raar is om offline te leven. Er zijn nog genoeg Nederlanders die niet eens over een computer beschikken, laat staan over internet. Zelfs 2,5 miljoen mensen zijn laaggeletterd en kunnen daardoor vaak moeilijk met computers overweg en 250.000 mensen zijn analfabeet ( bron ). Maar goed, ik behoor natuu...

Voor de tweede dag op rij ging ik vandaag naar de bioscoop. Weer Springhaver, dit keer alleen. Wat houdt me tegen? Ik heb een vrije dag, geen afspraken gepland, een Cinevillepas, alle ingrediënten zijn aanwezig. Volgens mij is dit al zeker de derde keer dat ik alleen naar de bios ga, en dat bevalt me goed. Ik was trouwens in het begin helemaal alleen, maar daarna kwamen er nog twee mensen in hun uppie de bios in. Zo vreemd is het tegenwoordig niet om dit soort dingen alleen te doen. Sterker nog; het lijkt wel een rage te worden. Menig vriendin heeft het erover: "Ik ben dit weekend alleen in een café koffie gaan drinken", "Voor we samen gaan eten, ga ik vast alleen in het restaurant zitten. Ja, wel met een boek hoor", "Ik heb een vakantie geboekt naar Tenerife, alleen." Allemaal voorbeelden van dames die ook plezier willen hebben, zonder genoodzaakt te zijn gezelschap op te trommelen. In het begin is het ongemakkelijk, maar daarna voelt het als e...

Een uur geleden zat ik nog in de bioscoop, bij theater Springhaver in Utrecht. Samen met een vriendin keek ik naar de film Captain Fantastic . Beide hebben we een Cinevillepas aangeschaft, waardoor we 'gratis' naar de film kunnen in het filmhuis. Ja, ik weet het. Ik heb ook al de museumkaart , waarom nog zo'n pas? Nou, kijk naar buiten. Wil je nog beter weer om een filmpje te pakken? Ik weet zeker dat ik er veel gebruik van ga maken. Bovendien kunnen we én vaker samen gaan, omdat we allebei zo'n pas hebben, én ik kan vaker in mijn uppie naar de bios. Dat is echt iets wat ik iedereen kan aanraden. Daar heb ik het nog wel een andere keer over. Maar goed, we gingen dus naar Captain Fantastic. Ik had eerst al een beschrijving gelezen over de film en het leek me een goed plot. Een vader (Viggo Mortensen) voedt zijn 6 kinderen op in de natuur, buiten de maatschappij. Natuurlijk stuiten ze op problemen, maar ik ga niet verklappen wat er verder gebeurt. Helaas was ...