6. Naar 3 dansvoorstellingen gaan (1/3).
Om mijn 25e verjaardag te vieren (al weer een paar maandjes terug..) ben ik met de meiden naar een dansshow gegaan. Het was een grote verrassing, compleet met speurtocht-taferelen inclusief aanwijzingen en quiz-vragen waardoor ik ineens voor de Stadsschouwburg stond.
Echt super om weer eens een dansvoorstelling mee te maken! Dit was wel een hele bijzondere met verschillende vormen van buikdans; van Javaans tot jazz, van Bollywood tot flamenco en salsa.
Het toppunt van de avond was een hele vrolijke, übergay Egyptische man, heel lang en héél dun, die zijn buik liet rollen. Hoe hij het deed weet ik niet, want er zat geen grammetje vet aan, maar dat maakt blijkbaar niet uit met buikdansen. Echt, wat een showman was dat en alle vrouwen in de zaal gaven hem een staande ovatie.
Eigenlijk kan ik er verder niet veel over vertellen, dans moet je beleven en voelen. Als ik naar dansers kijk dan voel ik echt zo'n grote energie opkomen. Iets wat wel vergelijkbaar is met kippenvel bij een mooi stemgeluid maar wat toch krachtiger is omdat ik het gevoel heb óók mee te willen doen! De danser in mij komt dan tot leven en ik ben meteen weer geïnspireerd om het nog meer te gaan doen. Dansen zal dan ook altijd een onderdeel in mijn leven blijven en mijn grootste handicap zou voor mij zijn om niet meer te kunnen dansen. Ik offer er graag een dagje rust achteraf voor op, zodat ik wel door kan gaan met dansen. En ja, als ik het dan echt niet meer kan als ik 80 ben, dan zal ik gelukkig altijd nog naar dansvoorstellingen zoals deze kunnen gaan.
Reacties
Een reactie posten