Nog een paar dagen en dan begint mijn maand vakantie. Aan de ene kant voelt het alsof ik heel veel vrijheid heb en alle tijd van de wereld. Ik kan alles doen of laten waar ik zin in heb. Ik kan het volledig zelf bepalen! Wat een unieke situatie!
Aan de andere kant voelt het ook een beetje beangstigend. Hoe ga ik die tijd met mezelf doorbrengen? Ik voel niet een druk van buitenaf. Want het kan me niet zoveel schelen wat anderen vinden van mijn tijdsbesteding. Maar ik heb de laatste tijd meer moeite gehad met stille tijd dan voorheen. De lege ruimte leent zich ervoor om zich op te vullen met van alles en nog wat. Met gedachten, zorgen, onrust. Maar ook met ideeën, vertrouwen, ontspanning. Ik kies graag voor dat laatste. Maar is het wel een keuze? I like to think so.
Hoe zit het dan met de vrije wil? Hebben we die wel? Of gaat het leven zoals het gaat en moeten we gewoon mee gaan met het ritje. Waarschijnlijk is het een combinatie van die twee. De ervaring kan er een zijn van keuze, terwijl op de achtergrond het universum haar ding doet. Dat is ook wel een geruststellende gedachte. Omdat dit de verantwoordelijkheid en de druk afhaalt van de taak om mijn leven, en dus ook die vrije maand, zo zinvol mogelijk in te vullen. Dat wil niet zeggen dat ik het niet kan proberen. Dan kunnen we daarna altijd nog kijken of het werkt of niet.
Dat is ook mijn voornemen voor deze maand. Open staan voor ideeën, ingevingen, impulsen. Die ik misschien niet zelf als persoontje bedenk, maar die gewoon mijn brein (en hart) invloeien. En daarbij wil ik niet teveel vasthouden aan de uitkomst, de toekomst, en 'wat als'-gedachten gewoon loslaten.
Dit is dus wat ik bedoel met die vrije ruimte. Zo ben je bezig met het plannen van activiteiten, het schrijven van een blog, en zo ben je ineens weer op een filosofische toer en stromen de gedachten over het leven als vanzelf naar buiten. Ik ben benieuwd wat er zich nog meer aandient. Kom maar op!
Reacties
Een reactie posten