Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Bloemenparade in huis

Als ik naar rechts kijk, zie ik op dit moment drie bossen bloemen. Mooie boeketten die met zorg zijn uitgezocht door cliënten en collega's waar ik afscheid van heb genomen. Ik ben heel erg dankbaar voor het levende bewijs van waardering dat in mijn huis staat te pronken.  Bloemen kunnen een hele waardevolle boodschap geven aan de ontvanger. Het is een mooi gebaar van de gever, waarin die wil uitdrukken wat de ander voor die betekent. Voor mij staan bloemen voor kleur, vrolijkheid, levendigheid. En ik vind het een fijn idee dat de ander aan mij heeft gedacht, tijdens het kopen van de bloemen en mij zoiets moois toewenst. Ook is het een manier om stil te staan bij een moment. In dit geval gaat het om een afscheid, maar ook om het vieren van een nieuw begin. Waar iets eindigt, komt er altijd iets nieuws. Hoe mooi is het om de symboliek van bloemen te koppelen aan het leven! Het ontluikende van de bloem staat voor nieuw leven en de eindigheid daarvan is te zien in het verwelken. Ondert
Recente posts

Vrije ruimte

Nog een paar dagen en dan begint mijn maand vakantie. Aan de ene kant voelt het alsof ik heel veel vrijheid heb en alle tijd van de wereld. Ik kan alles doen of laten waar ik zin in heb. Ik kan het volledig zelf bepalen! Wat een unieke situatie! Aan de andere kant voelt het ook een beetje beangstigend. Hoe ga ik die tijd met mezelf doorbrengen? Ik voel niet een druk van buitenaf. Want het kan me niet zoveel schelen wat anderen vinden van mijn tijdsbesteding. Maar ik heb de laatste tijd meer moeite gehad met stille tijd dan voorheen. De lege ruimte leent zich ervoor om zich op te vullen met van alles en nog wat. Met gedachten, zorgen, onrust. Maar ook met ideeën, vertrouwen, ontspanning. Ik kies graag voor dat laatste. Maar is het wel een keuze? I like to think so.  Hoe zit het dan met de vrije wil? Hebben we die wel? Of gaat het leven zoals het gaat en moeten we gewoon mee gaan met het ritje. Waarschijnlijk is het een combinatie van die twee. De ervaring kan er een zijn van keuze, terw

Schrijven mogen herontdekken

Vandaag geef ik weer opnieuw aandacht aan mijn schrijfambities. Dit is ontstaan door vrijgekomen ruimte. Heerlijk, om te merken dat wanneer je iets loslaat, er ook weer vanzelf iets anders voor in de plaats komt wat voldoening geeft! Schrijven is altijd een hobby/passie van me geweest. Het heeft alleen niet altijd de aandacht gekregen die het verdiende. Jarenlang heb ik het verwaarloosd, heb ik geen letter meer getypt, geen blog meer gepost, geen dagboekregels meer geschreven. Tot nu! Ik realiseer me dat ik eerder de belofte aan mezelf en aan het web heb gemaakt om meer van mezelf te laten zien. Zo had ik naast dit blog zelfs een tijd een aparte website met een eigen url. Heb ik veel tijd besteed aan het maken van een mooie lay-out. En heb ik ook vaker teksten geschreven, met hoogdravende uitspraken om deze keer toch écht weer de pen op te pakken. Maar waar ik achter kom, is dat het niet alleen gaat om continuïteit, maar ook om veerkracht. Tuurlijk moet je consistent content maken om m

Webhost en domeinnaam opgezegd

 Vandaag heb ik het gedaan. Mijn webhost en domeinnaam opgezegd. Na de vorige post hier heb ik nog twee of drie blogs geschreven voor mijn eigen website. Daarna gebeurde het leven. En Corona. En nu zit ik hier, weer een paar maanden voordat mijn abonnement van de webhost verloopt. En ik heb meteen de beslissing gemaakt om het op te zeggen. Helaas heb ik opnieuw inlogproblemen en kan ik nu de content even niet van de website halen, om die daarna hier te posten. Ik heb nog een paar maanden de tijd en ik kan altijd de host weer om hulp vragen. Maar het is me allemaal niet makkelijk gemaakt met die technische problemen. Bloggen is al niet iets wat ik makkelijk oppak tussen alle bedrijven door. En als er dan ook nog allerlei technische obstakels zijn, dan houd ik het snel voor gezien. Schrijven is mijn passie, ICT is dat niet. Daarom ga ik een groot deel van de blogs toch hier plaatsen en ga ik hier gewoon weer verder waar ik gebleven was. Ik ga me niet meer plaatsen in een niche of me late

Waarom een eigen website starten niet werkt

Bijna twee jaar geleden heb ik hier voor het laatst gepost. En een jaar geleden ben ik een andere website gestart, waarbij ik een eigen domeinnaam heb gekocht, een hostingservice heb aangeschaft en een hele website heb ontworpen via Wordpress. Uren werk zat er in. Ik wilde het heel graag mooi maken, sleek, minimalistisch. Ook wilde ik echt een apart plekje, wat los staat van de content die ik hier heb geschreven. Want het onderwerp waar ik over zou schrijven was het vrijgezelle bestaan, daten en mannen. Het idee was heel leuk. Maar er waren zoveel technische problemen. Elke keer als ik iets probeerde aan te passen, stond het weer net niet goed. Dan moest ik weer een of andere plug-in installeren omdat de website anders niet goed zichtbaar zou zijn. Vervolgens had ik problemen met inloggen. Daarna was mijn website blijkbaar niet meer zichtbaar omdat hij niet goed beveiligd was. En op het laatst kon ik mijn eigen website niet meer op omdat het systeem dacht dat ik een hacker was. Gel

Waarom carnaval zo leuk is

Aanstaande vrijdag is het zo ver. Ik ga weer carnavallen. Dit jaar ga ik weer naar mijn favoriete plek om carnaval te vieren: Breda. Ik ben opgegroeid in een dorpje in de buurt van deze stad. Vroeger vierde ik dus carnaval in het dorp waar ik geboren ben en ging ik daar naar de optocht kijken. Toen ik op de middelbare school zat (in het dorp verderop) was ik 5 dagen te vinden in een kroeg waar al mijn klasgenoten kwamen. Inmiddels woon ik al meer dan 11 jaar in Utrecht, maar ik heb het feest maar 1 keer gemist, omdat ik ziek was. Ik ben vaak in Tilburg geweest, maar Breda blijft altijd mijn favoriet. Vooral in café Bruxelles is het super gezellig, waar ik komende vrijdag ook te vinden zal zijn. Het is vaak moeilijk uit te leggen aan mensen die niet uit het zuiden komen, wat er zo leuk is aan carnaval. Mensen vinden het maar een dom feest, voor idiote dronken mensen. De muziek vindt men verschrikkelijk en het gaat alleen maar om het zuipen. Dat is wat ik vaak hoor als ik me

Life update

Meer dan een jaar geleden. Hoe kan het dat ik een jaar niets heb gepost? Het gekke is, dat ik er heel veel aan heb gedacht. Ik heb onderwerpen bedacht, lijstjes gemaakt, nagedacht over wanneer ik tijd kan maken om te schrijven. En in de tussentijd gebeurde er niets concreet. Oh well.. Wat is er wel gebeurd? In de tussentijd ben ik weer geswitcht van baan. Sinds mei werk ik als psycholoog in de verslavingszorg. Bevalt heel goed. Nog steeds freelance gesprekken ernaast. Al realiseer ik me nu dat ik nooit veel heb verteld over mijn privéleven. Misschien dat dat gaat veranderen hier. Ondertussen ben ik twee keer lang op vakantie geweest: Mauritius en Sicilië. Over beiden was ik van plan te bloggen.. Nog steeds woon ik happily samen met mijn vriend in Utrecht. Doe ik gezellige dingen met vriendinnen en dans ik elke week 3 à 4 keer salsa en bachata (en af en toe een kizomba dansje). Kortom, life goes on. Laat ik dit stukje kort houden, om de drempel laag te houden, en om me